Konferencja Świeckich Grup AA

Konferencja to między innymi historia i rozwój świeckiego nurtu w AA w ciągu ostatniej dekady.

Konferencja – Carolyn B – Jestem nowicjuszką w świeckim ruchu AA. Biorąc udział w Konferencji Świeckich Grup AA w centrum Toronto w hotelu Marriott doświadczyłam tam uczucia radości i ulgi, że w końcu znalazłem ludzi takich jak ja. Czułam to samo na swoim pierwszym agnostycznym mityngu AA.

Z udziałem 268 delegatów z całego świata – w tym z Wielkiej Brytanii, Francji, Australii i Polski – konferencja była przepełniona poczuciem wspólnoty i ożywioną debatą. Świeckie AA jest pełne energii, chętne do rozważenia zmian i stawiania czoła trudnym pytaniom, np. tym o przyszłość. Hasłem spotkania były „integracja i różnorodność”.

W głównej sali balowej odbyło się siedem paneli, a w sumie 30 warsztatów! Nie mogłam uczestniczyć w tak wielu, jak bym chciała. Tematy obejmowały mityngi online, spotkania grup LGBTQ, przekonania ateistyczne w AA, zakładanie grup świeckich i organizowanie konferencji regionalnych, kwestia kobiet w AA i świeckiego Al-Anon, żeby wymienić tylko kilka.

Oto kilka tytułów paneli i warsztatów:

Historia świeckiego AA Spotkania grup dla kobiet Trzeźwość emocjonalna Czy wojujący ateiści dzielą świeckie AA? Biologia, psychologia i filozofia duchowości Jak rozpocząć świeckie spotkanie AA? Mój ulubiony Krok 2 Naprawa relacji z innymi ludźmi w procesie zdrowienia.

Kilka sesji szczególnie mnie zainteresowało. Po pierwsze, kwestia powrotu do zdrowia. Odbyła się poważna dyskusja na temat, co oznacza ten termin? Jak wiemy, wielu ludzi uważa, że ​​zdrowienie to ciągły proces, nie stan osiągany docelowo. Zastanawiano się co okazuje się pomocne w zdrowieniu, samo rzucenie picia nie wystarczy, jak wszyscy dobrze wiemy. „Kapitał trzeźwienia” to temat wspaniałego warsztatu prowadzonego przez dr Raya Bakera z Kolumbii Brytyjskiej. Kapitał ten definiuje się jako „sumę wewnętrznych i zewnętrznych zasobów, z których czerpiemy, aby zainicjować i podtrzymać proces wyzdrowienia z uzależnienia”. Obejmuje on sfery życia fizycznego, społecznego, poznawczego, behawioralnego i duchowego.

Po drugie, duchowość. Usłyszeliśmy całe spektrum opinii na temat duchowości w świeckim AA. Niektórzy, ci bardziej wojujący ateiści, uważają, że używanie słowa „duchowość” na mityngach agnostycznych upodabnia nas do tradycyjnego AA, i sprzeciwiają się temu. Inni proponują szersze jego pojęcie. Mówią o niereligijnym rozumieniu tego pojęcia, używając terminów „duchowość etyczna”, „emocjonalna” i „samoświadomość”. Myślę, że są to kwestie do ​​samodzielnego rozważenia.

Gość Konferencji – Jon W.

Jednym z gości konferencji był Jon W., starszy redaktor biuletynu AA Grapevine. Brał udział w panelu na temat historii świeckiego nurtu w AA. Miesięcznik Grapevine przygotował książkę, w której ateiści i agnostycy, dzielą się „swoim doświadczeniem, siłą i nadzieją”. Pozycja ta zawiera 43 historie osobiste opublikowane wcześniej przez Grapevine, w okresie od maja 1968 do października 2016.

Choć nie została jeszcze oficjalnie wydana, na konferencji udostępniono 250 egzemplarzy. Tytuł – One Big Tent (Jeden Duży Namiot) – doskonale oddaje tematykę konferencji: integrację i różnorodność i stanowi ważną część współczesnej historii AA.

(Książkę „One Big Tent” wydano kilka tygodni później, dop. tłum.)

Chcę również dodać, że na konferencji było trzech znakomitych prelegentów. Pierwsza mówiła dr Vera Tarman. Temat jej wystąpienia brzmiał: „Moją Siłą Wyższą było chcieć więcej”. W panelu poświęconym duchowości mówiła także o biologicznym aspekcie tego zjawiska. To było fascynujące.

Drugim mówcą była Deirdre S. z Nowego Jorku, która wygłosiła prelekcję „Krzyżowo uzależniony umysł. Jak obsesyjne używanie substancji i niektóre zachowania stymulują alkoholizm”. Deirdre była również na poprzedniej konferencji w Austin, a jej wykład można przeczytać na stronie AA Agnostica, klikając link: „Historia grup specjalnych w AA”.

I wreszcie, Dr Ray Baker i jego wykład pod tytułem: „AA – czy potrzebujemy Boga, aby to działało? Analiza medyczno-naukowa”. Dr Baker pisze właśnie książkę o uzależnieniu – „Medyczne Aspekty Procesu Zdrowienia” – naprawdę nie mogę się doczekać jej publikacji!

Podczas konferencji pojawiło się wiele pomysłów i pytań do rozważenia. Oto niektóre z nich:

1. Czy na naszych mityngach potrzebujemy używać 12 kroków w ich świeckich wersjach? 2. Jak sprawić, by mityngi były atrakcyjne dla młodzieży? 3. Czy jest literatura, której możemy używać w świeckim AA, a która nie jest zatwierdzona przez tradycyjne AA? Jeśli tak, jakie to są pozycje? 4. Jak bardzo powiązany z tradycyjnym AA powinien być nasz świecki nurt?

Choć panowała tu stymulująca atmosfera i słyszeliśmy ekscytującą różnorodność opinii, to w kluczowych kwestiach osiągnięto porozumienie. Na mityngu roboczym, w niedzielę rano, zostały jednogłośnie przyjęte dwa oświadczenia.

Konferencja. Pierwsze to misja świeckiego AA:

„Naszą misją jest zapewnienie cierpiących alkoholików, że mogą znaleźć trzeźwość w AA bez konieczności akceptowania czyichkolwiek przekonań lub zaprzeczania własnym. Świeckie AA nie popiera ani nie sprzeciwia się żadnej formie religii lub systemowi wierzeń i działa zgodnie z Trzecią Tradycją, „Jedynym wymogiem członkostwa w AA jest pragnienie zaprzestania picia”.

Drugie to nasza deklaracja wizji:

„Świeckie AA uznaje i szanuje wielki wkład Anonimowych Alkoholików w pomoc niesioną osobom wychodzącym z alkoholizmu. Dążymy do tego, by Wspólnota pozostała skutecznym, i integracyjnym programem zdrowienia w coraz bardziej zlaicyzowanym społeczeństwie. Podstawą świeckiego nurtu jest przekonanie, że każdy – bez względu na swoje religijne przekonania lub ich brak – może wyzdrowieć w AA. Chcemy służyć alkoholikom o poglądach agnostycznych i ateistycznych poprzez danie wszystkim szansy uczestnictwa w świeckich mityngach AA oraz przez wzajemne wsparcie w rosnącej na całym świecie populacji takich osób”.

Konferencja była okazją do zastanowienia się nad problemami, jakie stoją przed nami w AA i moim tam miejscem. Choć było to ekscytujące doświadczenie, to w żaden sposób nie odbiera znaczenia temu, co robimy w naszych grupach każdego tygodnia. Grupa AA zapewnia mi wsparcie, bezpieczeństwo, możliwość uczenia się od innych i dzielenia się problemami na drodze do wyzdrowienia. Jestem bardzo wdzięczna, że ​​mam swoją grupę!

Carolyn B.

Carolyn B. jest emerytowaną nauczycielką. Początkowo była zaangażowana w tradycyjne AA, ale zawsze uważała, że ​​część mówiąca o Bogu nie jest zgodna z jej przekonaniami. Po przeprowadzce do Hamilton w Ontario odkryła grupę We Agnostics. Od tego czasu jest aktywną i wdzięczną jej członkinią.

Tłumaczenie za zgodą AA Agnostica.