12 Kroków

Krok Pierwszy

Krok Pierwszy: Wersja AA: Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu, że przestaliśmy kierować naszym życiem. Wersja praktyczna: Przyznaliśmy, że utknęliśmy w cyklu autodestrukcyjnym i brakuje nam narzędzi do wyjścia z niego.

Krok Pierwszy

Prawdopodobnie Pierwszy Krok jest najbardziej znany ogółowi społeczeństwa. Często używamy parafrazy: „Pierwszym krokiem jest przyznanie się, że masz problem”. To dobry początek, ale jest tu o wiele więcej. Składa się on z dwóch odrębnych części. Pierwsza, wymaga od nas przyznania, że ​​znajdujemy się w cyklu zachowań, które szkodzą nam i innym. Druga, to uznanie, że brakuje nam umiejętności życiowych niezbędnych do samodzielnego przerwania tego chorego cyklu. W praktycznej wersji Kroku używam terminu „cykl autodestrukcyjny” zamiast „uzależnienie”, ponieważ uważam, że jest to dokładniejszy i bardziej bezpośredni opis problemu. Określenie „uzależnienie” bywa źle rozumiane, czasem powoduje więcej zamieszania niż pożytku. Dodatkową korzyścią wynikającą z używania takiego zwrotu jest to, że Krok ten stosuje się do każdego, kto czuje się zablokowany, zamiast ograniczać się do ludzi tradycyjnie nazywanych „uzależnionymi”.

Praca na Kroku Pierwszym

Wykonanie tego Kroku jest dość proste, ale należy go robić z namysłem. Poświęć trochę czasu na poznanie cyklu, w którym utknąłeś. Jak to się zaczęło? Dlaczego na początku było tak atrakcyjne? Jak próbowałeś to przerwać? W jaki sposób szkodzi to tobie i innym? Czy przyjaciele lub bliscy wyrażali obawy dotyczące twojego uzależnienia? Ważne jest również, aby widzieć co dzieje się, gdy próbujesz z tego wyjść. Jakie emocje się pojawiają? Jakie myśli i wymówki wymyśla twój mózg, aby spróbować cię przekonać, byś pozostał w tym zaklętym kręgu? Czy kiedykolwiek byłeś w stanie się zatrzymać, jeśli tak, to na jak długo? Czy kiedy próbujesz to powstrzymać pojawia się zamiast tego inne zachowanie kompulsywne (np. śmieciowe jedzenie, gry wideo, nadmierna aktywność seksualna)?

W tej książce często sugeruję pisemną pracę nad danym Krokiem programu. Czasami jest to konieczne, czasami opcjonalne. Pisanie Kroku Pierwszego jest opcjonalne, ale to świetny pomysł. Jednym z lepszych ćwiczeń jest pisanie historii osobistej od dzieciństwa do chwili obecnej, koncentrując się na zachowaniach uzależniających. Stworzenie spójnej opowieści o podróży do progu powrotu do zdrowia może być bardzo skutecznym sposobem na uzyskanie jasności spojrzenia na bieżące zmagania. Często, gdy ludzie patrzą na swoje życie jako połączoną sekwencję wydarzeń, są w stanie odkryć nowe wzorce i uzyskać wgląd w to, jak doszli do obecnego stanu. To niekoniecznie jest głównym celem tego Kroku, ale może pomóc ci zrozumieć, dlaczego wpadłeś w swój cykl autodestrukcji i zaakceptować prawdę o sobie samym.

Krok Pierwszy

Następne etapy pracy obejmują pogłębioną rozmowę ze sponsorem, terapeutą lub innymi osobami uzależnionymi, np. alkoholikami. Poświęć trochę czasu na sprawdzenie, jak to się zaczęło? Czy było jakieś wydarzenie, które wywołało twoje uzależnienie? Czy destrukcja rozpoczęła się szybko w wyniku jakiej traumy życiowej, czy też był to stopniowy proces, którego wcześniej nie zauważyłeś? Jakie były pierwsze konsekwencje? Jak uzasadniłeś swoje zachowanie – jak się usprawiedliwiłeś? Co uważasz za swoje dno, czy było to wydarzenie zewnętrzne, takie jak więzienie, czy wewnętrzne, jak depresja i myśli samobójcze? Im bardziej szczegółowe informacje uzyskasz, tym lepiej. Jeśli coś wydaje się zbyt trudne do rozmowy, jest to tym bardziej powód, aby o tym mówić. Rzuć sobie wyzwanie, wyjdź poza strefę komfortu.

Wiesz, że zrobiłeś ten Krok, kiedy możesz na niego spojrzeć bez żadnych zastrzeżeń, że to prawda. Musisz być pewny, że twój cykl nie jest czymś, co można po prostu pokonać dzięki czystej sile woli. Ważne jest, aby dobrze to zrozumieć, bo w przeciwnym razie kolejne Kroki będą trudne.

Jeśli jest jakaś część ciebie, która nadal myśli, że możesz zmienić swoje chore zachowanie bez zasadniczych zmian w życiu – warto dalej nad tym Krokiem pracować.

Jeśli nadal czujesz się zablokowany i nie jesteś w pełni przekonany, że musisz zmienić swoje dotychczasowe życie, być może będziesz musiał doświadczyć jeszcze kilku porażek, zanim się przekonasz, że tak jest. Niektórzy ludzie potrzebują wielu prób, zanim zdadzą sobie sprawę, że potrzebują pomocy.

Jeśli natomiast uważasz, że odpowiednio przeanalizowałeś swój cykl autodestrukcji i pogodziłeś się z niezdolnością do zatrzymania go wyłącznie własnymi siłami, w samotności, możesz rozpocząć Krok Drugi, czyli czas przejść od zaakceptowania obecnej niemocy do wiary, że jest wyjście.

Jeffrey Munn urodził się w Południowej Kalifornii, gdzie nadal mieszka ze swoją żoną i córką. Jest licencjonowanym terapeutą małżeńskim i rodzinnym. Pracuje w prywatnej klinice, specjalizuje się w uzależnieniach, zaburzeniach obsesyjno – kompulsyjnych i lękowych. Oprócz magisterium z dziedziny psychologii klinicznej, ma również specjalizację ze współuzależnień.

Tłumaczenie za zgodą administratora strony AA Agnostica. Przeczytaj także inny tekst.