Recenzja książki pt: „Współczesne rozumienie uzależnienia i procesu zdrowienia”.

Recenzja książki Glenna Radera napisana przez Johna B.

Recenzja książki. To prawda, że nie nauczysz starego psa nowych sztuczek, ale Glenn Rader w książce “Modern 12 Steps Recovery” pokazał nam, że można nadać staremu programowi nowy szyk. Używając podejścia opartego na faktach i przyjaznego stylu dokonał jego analizy z perspektywy XXI wieku. Szacunek Radera dla Wilsona i jego dokonań jest widoczny od samego początku, ale podobnie jak to robi wielu z nas, zdrowiejących w AA, pozwala on sobie na restrukturyzację 12 Kroków w sposób całkowicie pozbawiony jakiegokolwiek odniesienia do Boga. Jego metoda polega na wyjaśnieniu skuteczności Kroków w kategorii humanistycznych zasad zdrowia psychicznego i fizycznego, opartych na nauce, a nie na religijnym bóstwie.

Pierwsze dwie części książki „dają praktyczne spojrzenie na uzależnienie i podstawy zdrowienia” (s. 4). Oba tematy są omówione w sposób jasny i zwięzły. Rader opiera się na Towarzystwie Medycyny Uzależnień (ASAM) i Towarzystwie Psychologicznym (APA) w celu zdefiniowania uzależnienia. ASAM mówi, że jest to „pierwotna przewlekła choroba mózgu, dotycząca sfer nagrody, motywacji, pamięci i powiązanych obwodów” (s. 6). APA twierdzi, że „uzależnienie to przewlekłe zaburzenie mózgu, gdzie czynniki społeczne, biologiczne i psychologiczne wpływają na jego rozwój i natężenie” (s. 6).

Dalej znajdziemy wzmiankę o dysfunkcyjnych objawach, które towarzyszą chronicznemu uzależnieniu oraz opis „ścieżki prowadzącej do uzależnienia”. Rader przedstawia 7 punktów na tej drodze. Chociaż jestem trzeźwy od 37 lat, pomógł zobaczyć mi siebie w każdym z nich.

Te punkty to: genetyka, podłoże emocjonalne, zagrożenie początkowe, zależność od innych w okresie przejściowym, urojeniowe myślenie i zachowanie, przekraczanie granic i życie alternatywną rzeczywistością.

Spojrzenie w przeszłość wywołało u mnie poczucie wdzięczności za nagrody wynikające z trzeźwości, myślę też, że to wyjaśnienie koncepcji choroby będzie bardzo przydatne dla nowicjuszy.

Rader określa następnie cztery podstawowe elementy powrotu do zdrowia: abstynencja, samodzielność, dbałość o zdrowie fizyczne i przemiana poznawczo-behawioralna. Trzymając się swojego jasnego i zwięzłego stylu, daje czytelnikowi dokładne wyjaśnienie tych zasad, podkreśla, że ​​są one ze sobą powiązane, a każdą z nich należy się stale zajmować. To oczywiście nasuwa pytanie „jak mamy to robić?”

Sposób, w jaki autor odpowiada na to pytanie, jest znacznie lepszy od sugestii zawartych w rozdziałach „Jak to działa” i „Do czynu” w podstawowym tekście AA. Współczesne sformułowanie 12 Kroków i działanie, które autor przypisuje każdemu z nich, daje silniejsze przesłanie niż Wielka Księga. To mój osąd, nie Radera.

Błędem jednak byłoby patrzeć na tytuł książki i oczekiwać ostrej krytyki AA. Rader postrzega powstanie AA jako przełom i lepszy program zdrowienia niż poprzednie, ale twierdzi, że jego ocena „jest osądem laika działań podjętych przez zdrowiejących, mądrych alkoholików, którzy próbowali pomóc ludziom dotkniętym tą poważną chorobą” (s. 41). Przyznaje, że główne zasady zawarte w 12 Krokach „… są bardzo aktualne z punktu widzenia dzisiejszej psychologii” (str. 41).

Współczesna psychologia, do której odnosi się Rader, to terapia poznawczo-behawioralna (CBT). Starannie wyjaśnia on związek między CBT a współczesnymi Krokami AA. Podkreśla, że ​​dla alkoholika ważne jest, aby zrozumiał, że to, co AA robi, jest mocno zakorzenione w psychoterapii. AA przypisuje rozpoznanie potrzeby zmiany psychicznej niezbędnej do wyzdrowienia. Także planowanie kroków wiodących do tej zmiany oraz stworzeniu sieci wsparcia, z którą alkoholik może się związać.

Recenzja książki – Nie po drodze z Pionierami AA

Tutaj autor grzecznie oddziela się od pionierów AA wspierając swój pogląd stwierdzeniem: „Dziś czerpiemy korzyści z ponad 80 lat badań nad psychologią myślenia i zachowania. Z nich wynika zrozumienie tego jak działa program 12 Kroków” (s. 44). Innymi słowy, to nauka daje nam odpowiedź, której szukamy, a nie boskie objawienie. Rader poświęca większą część książki na wyjaśnienie podstaw terapii poznawczo-behawioralnej i powiązań między nią a 12 Krokami. Także szczegółowemu planowi działania dla osoby poszukującej trzeźwości.

Warto mieć tę książkę w swojej bibliotece. Jest wzorem przejrzystości i zwięzłości. Pokazuje, że ​​skuteczność 12 Kroków jest solidnie oparta na nauce, a nie na nadprzyrodzonych mocach.

Przedstawia pełen szacunku związek między tradycyjnym programem AA a jego wersją współczesną, opracowaną w XXI wieku. Pozycja ta miałaby dla mnie wielką wartość 41 lat temu. Wtedy zmagałem się z pytaniami o Boga i tkwiłem w ignorancji na temat choroby alkoholowej. Zasługuje na wykorzystanie przez doradców uzależnień. Powinna być wręczana pacjentom w placówkach leczniczych oraz mieć swoje miejsce na stołach literatury na spotkaniach i zlotach AA.

Autor książki, Glenn Rader, jest znakomitym profesjonalistą biznesowym z doświadczeniem w rozwoju organizacji i MBA na Uniwersytecie Michigan. Wyszedł z własnego uzależnienia od alkoholu, jest mówcą publicznym, autorem artykułów i książek podejmujących tematykę zdrowienia. Między innymi, książki „STOP – rzeczy, które powinieneś wiedzieć, zanim spróbujesz pomóc komuś z uzależnieniem”. Jest ona owocem jego pracy z rodzinami i przyjaciółmi osób uzależnionych w dużym ośrodku odwykowym.

Recenzja książki – jej autor, John B., to 84-letni alkoholik z 34-letnią trzeźwością. Żonaty od 54 lat, ma troje dzieci w wieku ok. 50 lat. 17 lat pracował jako nauczyciel i trener w szkołach średnich w stanach Indiana i Illinois. Przez 13 lat był właścicielem baru, co doprowadziło do nasilenia jego alkoholizmu. W efekcie do leczenia i ostatecznie do podjęcia pracy na stanowisku doradcy ds. uzależnień. Odszedł na emeryturę w 2001 r. z firmy Marion, Inc. Przez ponad 6 lat pełnił służbę kierownika biura dużej Intergrupy AA w rejonie północno – wschodnim USA. W szkole średniej i koledżu był doskonałym koszykarzem. Nadal chodzi na siłownię trzy razy w tygodniu, rzuca 200 koszy trzypunktowych i wykonuje lekkie podnoszenie ciężarów. Pasjonat rodziny, zdrowienia, koszykówki i St. Louis Cardinals. Czyta regularnie od 20 do 25 książek rocznie i trzy lub cztery czasopisma branżowe wysokiej jakości; głównie o polityce, ekonomii, nauce, historii; o wszystkim, co dzieje się na świecie i budzi jego ciekawość.

Recenzja książki – Tłumaczenie za zgodą AA Agnostica.