Intergrupa Toronto ulega postulatom agnostyków

Intergrupa Toronto – Strona internetowa AA Agnostica została uruchomiona, gdy dwie świeckie grupy AA (później jeszcze jedną) wyrzucono z Intergrupy Greater Toronto Area (GTAI) w 2011 roku. Minęły lata, zanim wróciły na listę. Wtedy powstał ten artykuł.

Intergrupa Toronto –

Po batalii, która trwała prawie sześć lat, grupy agnostyczne ponownie zostały umieszczone na liście spotkań Intergrupy. Uznane je za jej pełnoprawnych członków. Możemy też interpretować 12 Kroków i dzielić się naszymi własnymi, świeckimi ich wersjami.

Jak stwierdził przedstawiciel Intergrupy (Mark C.) na spotkaniu 31 stycznia 2017: „W AA nie ma policji”. (Brzmi to nieco ironicznie, ponieważ czterech samozwańczych „gliniarzy” AA pojawiło się na spotkaniu grupy Widening Our Gateway. Było to w niedzielę pod koniec listopada 2011 r. Doszli oni do wniosku, że istnieją dowody na „fałszowanie Kroków”. Na tej podstawie grupa została wyrzucona z Intergrupy GTAI.) Intergrupa nie miała innego wyjścia, jak tylko ustąpić. Jak ogłoszono w raporcie kwartalnym (październik 2016), w przeciwnym razie Biuro Służb Ogólnych AA (GSO) postanowiło zerwać wszelkie swoje z nią powiązania. Złożono wniosek, aby AAWS, Inc. usunęła z rejestrów wszystkie dane Intergrupy. Oparto się o wyrok Trybunału Praw Człowieka w Ontario, że jest ona organizacją.

Pozwólcie, że to wyjaśnię

Larry K., członek grupy We Agnostics, jednej z trzech grup usuniętych z GTAI, wniósł skargę przeciwko tej Intergroupie. Skargę skierował do Trybunału Praw Człowieka w Ontario 18 września 2014 roku. Twierdził, że on i grupy, które miały własne świeckie wersje 12 Kroków, padły ofiarą dyskryminacji religijnej.

Trybunał podzielił to stanowisko, ponieważ zgodnie z jego Kodeksem:

„Każdy ma prawo do wolności od zachowań dyskryminujących, wynikających z tego, że nie wyznaje określonej wiary. Zasada ta rozciąga się na sytuacje, w których osoba ta nie ma żadnych przekonań religijnych, w tym na ateistów i agnostyków, którzy w takich sytuacjach mogą korzystać z ochrony określonej w Kodeksie”.

Odbyły się dwie rozprawy (22 października 2015 r. i 13 stycznia 2016 r.), a stanowisko Intergrupy przedstawiono następująco:

„Pozwany, Intergrupa Toronto (GTAI), twierdzi, że program zdrowienia Anonimowych Alkoholików składa się z 12 Kroków i że Kroki te obejmują wiarę w Boga. Dowodzi też, że jej celem jest praktykowanie Kroków i wiary. Aby więc być częścią Intergrupy, grupa musi uznawać te 12 Kroków, a zatem, musi też mieć wiarę w uzdrawiającą moc Boga …”

Problem polega na tym, że jedyny przypadek, gdy można legalnie zakazać członkostwa osobom niewierzącym, zgodnie z Kodeksem Praw Człowieka, zachodzi wtedy, gdy dane stowarzyszenie jest organizacją religijną. Mówi o tym sekcja 18 Kodeksu, która określa je jako „organizacje specjalnego przeznaczenia”.

Decyzja GSO o zerwaniu kontaktów z Intergrupą nastąpiła tuż przed dwiema sesjami mediacyjnymi między Larrym a GTAI. Odbyły się one 18 listopada 2016 r. i 18 stycznia 2017 r. Trybunał Praw Człowieka prosi każdą osobę lub organizację składającą skargę o udział w mediacji. Celem były próby osiągnięcia ugody i rozwiązania spornych kwestii bez udawania się na formalną rozprawę.

W tym miejscu GTAI ustąpiła naciskom GSO i uległa postulatom agnostyków. W dokumencie ugody dokonuje pełnego zwrotu i przyznaje, że grupę można uznać za członka Intergrupy „niezależnie od przekonań lub praktyk jej członków lub grupy jako całości”.

GTAI opublikowało ten raport 31 stycznia 2017 r., na spotkaniu, w którym uczestniczyłem.

Chociaż GTAI utrzymuje, że każda grupa AA musi „uznać” lub „zaadoptować” 12 Kroków, Tradycji i Koncepcji, to „uznanie” i „adaptacja”nie stanowią problemu. Czytanie świeckiej wersji 12 Kroków na mojej grupie domowej, Beyond Belief, zawsze poprzedza fraza: „Ta wersja jest adaptacją oryginalnych 12 Kroków, które zostały po raz pierwszy opublikowane w 1939 r. w Rozdziale 5 książki Anonimowi Alkoholicy”. Nic się nie zmieniło ani nie zmieni. To jest historia AA.

Raport stwierdza dalej: „Intergrupa przyznaje, że sposób, w jaki poszczególni członkowie AA lub grupy interpretują i stosują Kroki i Tradycje we własnym życiu, jest kwestią wyłącznie tych osób. Te słowa są istotą tego, co GTAI musiało zrobić, aby osiągnąć ugodę w Trybunale Praw Człowieka.

Mimo to, widać że GTAI nie rozumie własnych błędów i szkód, jakie wyrządziło alkoholikom. Jeden z paragrafów w jej raporcie jest szczególnie dziwny. „GTAI stoi na stanowisku, że nie doszło do żadnej dyskryminacji, nie mówiąc już dyskryminacji z powodu wyznania”.

Zejdźcie na ziemię. Wyrzucono 3 grupy – Beyond Belief, We Agnostics, Widening Our Gateway. Po prostu dlatego, że nie uznają idei, iż Bóg jest źródłem trzeźwości. Czy to nie dyskryminacja na tle religijnym? Co to jest w takim razie?

GTAI przyznaje jednak, że kiedy Larry po raz pierwszy udał się do nich, aby wyrazić swoje obawy, „odpowiedź na te obawy nie była tak konstruktywna, jak mogłaby być”.

Naprawdę?

Zrozumienie tego zajęło Wam ponad pięć lat, wymagało podjęcia działań prawnych i gróźb ze strony GSO. Można się zastanawiać, czy Intergrupa jest świadoma i szanuje Tradycję Trzecią („Jedynym wymogiem członkostwa w AA jest chęć zaprzestania picia”).

Intergrupa musiała odłożyć na bok religijny dogmatyzm. Uznać, choćby niechętnie, a na pewno nie całym sercem, że sposób, w jaki „poszczególni członkowie AA interpretują i stosują Kroki we własnym życiu, jest wyłącznie ich sprawą”.

To jest AA, albo takie właśnie AA powinno być. „Wszyscy ludzie muszą mieć odwagę by trzymać się własnych przekonań, a my w AA nie jesteśmy wyjątkiem”. Bill Wilson to powiedział. I miał rację.

Zakończmy ten artykuł czymś, co trzeba powiedzieć, i bardzo się cieszę, że mogę to zrobić. Dziękuję Larry!

Możemy sobie tylko wyobrazić, przez co przeszedłeś przez ostatnie pięć lat. Postąpiłeś właściwie. Twoja praca jest ważna dla nas, agnostyków w AA i, bez wątpienia, kluczowa dla AA jako całości.

Roger C.

I dwa wpisy pod artykułem:

Powoli się uczą! W 2016 r. odmówiono umieszczenia na liście lokalnej Intergrupy świeckiej grupy AA z Kawana w Queensland. Helen M. zgłosiła sprawę do stanowej Komisji ds. Dyskryminacji. Intergrupa, być może pod wpływem tego co stało się w Toronto, skapitulowała i spotkanie zostało wpisane na listę. Mimo to, pobożni i zawiedzeni członkowie AA bardzo utrudniali życie Helen i doprowadzili do zawieszenia mityngów. Trzy lata później Helen założyła hybrydową grupę Bulimba, która działa do dzisiaj. Mick S.

Jako przedstawiciel Intergrupy byłem świadkiem dyskryminacji, gróźb przemocy i rządów mafii w 2011 roku. Pamiętam, jak „policja” AA donosiła o heretykach, którzy byli grupami ateistów i agnostyków. Prawie opuściłem AA z powodu tej nietolerancji. Ale zostałem i cieszę się, że tak się stało. W 2018 Konferencja SK omawiała kwestię wydania broszury dla agnostyków „Słowo Bóg”. Trzy rzędy przede mną siedziało dwóch „gliniarzy” AA z 2011 roku. Kiedy nadszedł czas głosowania, jeden był za, drugi wstrzymał się od głosu. Nazywam to postępem! AA ma dług wdzięczności u Larrego. Jego odwaga i niezłomność przyniosą korzyści jej przyszłym pokoleniom. Murray J.

Tłumaczenie za zgodą AA Agnostica.